31 Ocak 2015 Cumartesi

yıl 1991 aylardan şubat

aylardan şubat..karnım kocaman yusyuvarlak..tutmuş bir telaş deli gibi ev temizliyorum..nefes egzersizlerimi de ihmal etmiyorum.hazırım gelişini bekliyorum..biraz nazlı..gerginim..kendime gaz veriyorum kediler sessiz sessiz doğuruyorsa ben de yapabilirim diye :) hani filmlerde hep can hıraş haykırarak doğum gerçekleşir ya..mühiş bir özgüven var ! Vaaay anne de oluyorum :) Hem de öyle kazara hamile kalarak değil bilerek,isteyerek! istenildiğini bilen bir cadı geliyor dünyaya :) Eyvahlar olsun..Hani duygusallığı,zekası,deliliği ile bana mağrurluğu,imkansızları başarmalarıyla babasına çekerse..
Tabii bir de kötüyü düşünme alışkanlığı yerleşmiş,hani doğumda olur a ölürsem,ardımdan eve gelenler,her yeri tertemiz,pırıl pırıl bulmalı..Şimdi olsa yahu ben ölmüşüm,alemden banane derim :)
İşte gençlik başka bir hal,içime doğmuş gibi kızımın mor rengi seveceği..beşik örtülerini mor aldık,sağolsun anneciğim uğraştı,dikti.
Aslında düşününce,hazır hissettiğimizin daha ne olduğunun bile farkında değilmişiz..Emdi,emmedi,ağladı,gaz çıkaramadı,panikle gece yarıları doktora telefon etmeler olmadı ikinci bir doktoru aramalar..Ne o ? Biz anne & baba oluyoruz..Dünyada başka anne baba yok hatta ilk doğan bebek bizim :)
Öyle de bir soğuk ki,yine de acaip keyifliyim..Ev temiz,baba doğum izninde maç başında :) Alışverişimi yapmışım,ertesi gün yemekleri pişireceğim,sonra hastaneye gideceğiz çünkü bizim hanım gecikti..Nasıl işse bir doğumda gecikti,doğduğundan beri tam gaz maşallah habire koşturuyor..Çok şükür gerçekten yaşıyor.hem başarılı hem hayatta aktif,bir dolu ilgi alanıyla dinlenirken dahi bir şeyler geliştiriyor.
Dedim ya gecikti..ben yemekleri yapma planı yapayım,bizim hanımın planı başkaymış :) gece yarısı bir sancı haydi hastaneye ..Sabaha dek sürdü..sürdü de ..bende bir gariplik mi var ne ? yandaki hanım sancısı gelince bir avazı yerde bir avazı gökte..Bense saate bakıyor nefes sancım geçene dek sayıyorum :) Eee diyorum o kadar okudum,dersime çalıştım herhalde ondan..
Meğer bizim hanım fikir değiştirmiiiş..çıkmaktan caymış,ters dönmüş sabah nöbet değişiminde,apar topar ameliyathaneye alındık.
08.30 ...08.35 derken kaymışım..sevgili narkoz..Doktorum seni de çocuğu da hırpalamayalım,beş dakikada alıveririz dedi..Gözümü açtığımda yoğun bakımdaymışım..Seslendim bakar mısınız ? Hemşire buyrun dedi...Saati göremiyorum,rakamlar birbirine girmiş gibi ,saat kaç acaba ? hemşire narkozun etkisindendir,saat 09.30 dedi..kaçta getirildim buraya ? Sorulara bakın :) Mevzuu kızımın doğum saatini tespit etmek..hani yükselen burcunu filan öğrenmek isterse bileyim :) Nihayet akıl edip sordum..kızım nerede? Kızınız bebek ünitesinde,odanıza çıkarıldığınızda yanınıza getirilecek..
O sırada yine bir haykırış,hemşire döndü bağırma,bak bu hanım da senle aynı sezeryan oldu,o sohbet ediyor sen çığlık atıyorsun diye çıkıştı kadına..
Sanırım hemşirenin herkesin acı eşiğinin farklı olduğu konusunda bilgisi yoktu..kadın ağrı kesici yapın dedi,sonra ben sızmışım yine..Uyandığımda odamdaydım..Hastabakıcıya kızım nerede getirmemişler diye sorduğumda.Güldüianneannesiyle babasına göstermeye götürdüler,birazdan getirirler diye cevapladı..
Ve geldi kucağıma verdiler vay anasını..başladım ağlamaya Rabbim kime ne iyilik ettim de bu kadar güzel bir çocuğum oldu diye ..Hani kitapta doğunca çirkin olur gibi bişi okumuştum..
hayatımda gördüğüm en güzel bebek kucağımdan alındı.Çünkü kolumda serum vardı..Gaz çıkarmadan serumu çıkarmıyorlarmış..İşte böylece,toplumumuzda ayıp sayılan gaz çıkarmanın,sağlık işareti olduğunu öğrendim..
Ve..ve..neler öğrendim..Kızımı yetiştirirken..Birincisi kim kucağına almak istese,bir bahane bulurdum altı değişecek,mama saati,uyku saati..kimsselere öptürmez,emanet etmezdim..Annem ve babası zor durumlarımda yardımcıydı ve iyi ki de vardılar.
Daha 2 aylık olmamıştı ki ciddi bir kaza geçirdim ve özellikle annem olmasa nasıl başa çıkardım bilemiyorum..
Sanırım şımarmıştım..Sütüm var diye şükredeceğime,yüzükoyun yatamıyorum diye şikayet ediyordum..Kaza sonrası sırt üstü de yatamaz oldum çünkü sırtımdan aşağı kaynar su dökülmüş 2.derece yanıktı.2 hafta insanın oturamazken bebek emzirebildiğini öğrendim.Sırt üstü,yüzü koyun,yan yatamazken garip bir şekilde uyumayı başarabildiğini de..Ve..anneliğin acaip zor olduğunu,annemin yardımlarında gördüm.Büyüdü diye rahat edecekken,hem kızına hem de torununa bakmak zorunda kalmıştı..Öyle bir can dünyaya gelmişti ki herşeye temkinliydi,dikkat et düşmeyesin cümlesinde,basamakları nasıl daha dikkatli çıkarımı keşfediyordu.Amacından vazgeçmiyor aynı zamanda temkini de elden bırakmıyordu.Büyüdükçe yapma etmelerimiz,kendi duygusal zorlanmalarımda,ufacık şeylerden azarlamalarım olmasa muhteşem üstü bir insan ortaya çıkardı şimdi sadece muhteşem :)
Kızımla gurur duyuyorum,sadece başarılarıyla değil.doğruyu herkes alkışlar...Olgunlaşma yolunda kendini irdelemesi,kendince veya bizlerce yanlış görünen kararlarının sorumluluğunu üstlenmesi,Hayatı öğrenme sürecinde kendini ödüllendirmeyi bilmesi..Kocaman pırıl pırıl sevgi dolu yürekli bir insan olması..Hala moru sevmesi :)
Daha doğmadan aldığımız yamaha org'u 5 aylıkken patilerini vura vura çalması :) şimdi ara sıra yan flüt çalıyor onu da bayağı bir güzel çalıyor..
Seni anlatamayacağım kadar çok seviyorum,ve hala bir yanımla içimde hissediyorum..Her canın yandığında benim iki misli canım yanıyor..Her sevincinde benim içimde kahkahalar coşuyor ve ürperiyorum.
Dilerim nice için huzur dolu,keyifle geçen yaşların olsun..