Bir çok giden memnun ki yerinden çok seneler geçti dönen yok seferinden..

Artık demir almak günü gelmişse zamandan, 
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. 
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; 
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. 
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, 
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. 
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu. 
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu. 
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; 
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler. 

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden. 
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden...SESSİZ GEMİ 7 YAHYA KEMAL BEYATLI

Şiir yazabilmek hem sağ hem sol lob yetenek,azim gerektirir. resim ve karikatür yapabilenler de,sağ el ve sol elini aynı dengede kullanabilenler de ve elbette enstrüman çalabilenler de!Hele ki kendi bestelerini çalıyorlarsa!..

Bir de her birine yeteneği olup hayata dört elle sarılmayanlar vardır,kırgınlıkları ile dünyaya yorgun gelmiş, hiç bir şey için mücadele etme gereği hissetmeyenler.. Adeta keşfedilmeyi beklerler. Bu arada,çevreleri tarafından sürekli iteklenir,dürtüklenir ve eleştirilirler.

O kadar çok senaryoyu gerçekleştirmeden,zihinlerinde canlandırmış ve tüketmişlerdir ki,parmaklarını dahi oynatmaya mecalleri kalmamıştır.

Anlaşılmayı ümit ederler.Gönülleri incinmiştir.İnsanların olabileceklerine ket vurmalarından bitap..

Halbuki bir gaza gelseler..Neler başaracaklardır..Vazgeçerler..Sonunda ölünecekse niçin uğraşalım,sürekli birilerine yardıma koşarlar.

Çevrelerine sevecen davranırlar,yalnız kaldıklarında nefes almamayı başarabilmeyi düşlerler.

Hayat onları başlamadan yormuştur.Bilseler pes etmeyip devam ettiklerinde neler başarabileceklerdir,merak ediyorum,yine..yine de vazgeçerler miydi ?

Kendilerini çok iyi tanıdıklarını iddia ederler.Öyle ki karşılarındakileri,kendilerinden bile daha iyi tanıdıklarına hükmederler.

Ve...Bir gün ansızın giderler.

Şahit oldunuz mu? İnsanlar nasıl can verirler ?Bir soluk içine çekip hayatı geri bıraktıklarında,yanında bulundunuz mu cansız bir bedenin?

O beden sizin canınız,kanınız,akıl arkadaşınız,sırdaşınız sizi hiç böyle apansız bırakıp gitti mi? Gözyaşlarıyla derdinizi paylaştığınızda,sizi güldürecek bir şeyler bulup çıkaran ve derdinizin dert olmaktan onunla beraber kaybolduğu birini tanıdınız mı ?

Gençliğine rağmen sizden daha iyi gözlemci birine denk geldiniz mi ? Yaradana yalvardınız mı Rabbim lütfen bu kulun, hayata,insanlara her şeye iyi ve sevgi dolu yaklaşan insan,her şeyin daha iyisini hak ediyor,lütfen onun için en iyisi neyse onu bahşet diye ağladınız mı?

Yaradan sizin yakarışlarınıza karşılık,onu sizin gözünüzün önünde alıverdi mi ?

Son anlarına şahitlik ettiniz mi ? Hem ölmesinin onun şifası olduğunu bilip,hem de mucize dilendiniz mi?

Seneler evvel bir şeker bayramı arifesinde, şahitlik ettiğim gidişe şaşakalmış,inanamamıştım.O zaman dökmediğim yaşlar,şimdi akabiliyor gözlerimden. Hayatta olsa,benim mücadelemden feyz alıp,kimbilir o da,hayata daha umutla sarılır mıydı? Yanıtını bilmem mümkün olmayan sorulara mı takılıyorum?

Ey Mesih'e benzettiğim,Yaradan sana en iyi görevlileri hizmetine verip,oralarda keyif çatıp,beni izlerken dalga geçmene göz mü yumuyor yoksa?

Öyleyse oralara geldiğimde çekeceğin var benden!

Evet can dostum,ölene dek hayatımda en değer verdiğim insan dediğin bendim ya..Çok çabuk gittin,düpedüz hile yaptın.

Ben de ölümünle kahrolmamış gibi yaptım..Ohh olsun..Dememiş miydin ? Sen bu ara bu mevlüt işlerine bayağı bi sardın,ben de altı aya ölsem aradan beni de çıkar,hani bizimkiler kıvıramazsa  diye..Kızgınlığım geçmedi mi? Bunları dedin ve dediğin gerçekleşti.Üstelik benim yanımda kapadın gözlerini.Ölmek bu kadar basit işte dercesine!.. Hoş sohbetlerimizde,intihar etmek isteyenler gerçekten ölmek istese ölebilirler deyip sonra da korkma korkma iintihar etmicek kadar Allah korkum var dediğini hala anımsıyorum.

Hoş her konuşmamızı hala anımsıyorum..İnsanlar nasıl düşünürlerse düşünsünler,ne kondururlarsa kondursunlar,seninle sabahlara dek sohbetlerimiz daha dün gibi hafızamda.

Seni artık bugün affediyorum.Bizleri bırakıp gittiğin için.Olması gereken olur işte.Üstelik,son bulunduğun biçimde,yaşaman hem sana hem bizlere hiç de kolay değildi.Yine de başucuna gelip,yarabbim niçin bir dokunuşum iyileşmesine yetmiyor diye sorduğum için de Yaradan'ımdan özür diliyorum.

Hiç bir zaman,yaşarken hayatın gizemlerine vakıf olamayacağımız gibi,öldüğümüzde ölümü de anlayamayacağız sanıyorum.

Ölene dek benim için senden daha çok değerli bir dost olmasını düşünemediğimden,öğrendiklerimle kendime has dost Yaradan' ımın olduğu hükmüne erdim. Belki tüm yaşananlar zaten sadece bizim O'na varmamız için..

Sadece çevremdekilerden farklı bakıyorum.Belli kurallara değil sadece içime inanıyorum. İnsanların sonradan ekledikleriyle oyalanmak yerine, belki de dağa çıkıp aşağı yuvarlanan evliya misali taşlardan bereleniyorum. Bu sadece ön hazırlık bir gün ben de gittiğim yerden memnun olup dönmeyeceğim sefere dek..Gittiğin yerde bana da bir yer ayarla ne zaman gelirim belli mi olur! Gerçi yapmayı düşlediğim bir çok şey varken biraz demir çakmaya niyetim var görünüyor da insanlık hali..

Ne diyorum biliyor musun? İnsan her kim olursa olsun son görüşmesiymiş gibi iyi ayrılmalı..Hep en son haliyle hatırlanır çünkü.