Sevgili Dostlar,Sevgili kalemşörler,sevgili gönül insanları..
Arkadaşlar yavaşlayın ne olur bakın bir çift gözüm filan var yani sizler gibiyim..katiyen yaşamsal yapmam gerekenler yok yani :) hem okumak,hem yazmak, hem sosyal paylaşım hani kendimi tembel gibi hissediyorum sayenizde :)
Yapmayın nolur 3 veya 5 kitabı birden okumaya başladım zihnim kaç parçaya daha bölünecek? hepiniz bu seneyi mi beklediniz coşmak için ? Durun ben de bu seneyi mi bekledim her şeyi bir arada yapmak için ? :)))
Her duyguyu sınırda yaşamak diplere sürüklenirken hooop çık çık tepelere :)) yok mu bunun ortası ? illa ki vardır da sıkıcı oluyor öylesi..
Açıkçası yağmurda ıslanmazsam,soğukta üşümez,sıcakta pişmez ve bundan kâh keyf alıp kâh sızlanmazsam yaşadığım nereden anlaşılacal ? Soluk alıp vermek ve görevlerini yerine getirip,ye,iç,uyu,kalk tarzı bir yaşam yaşamak değil ki..veya çok özür dileyerek hani konken,okey kahvehanede saatler geçirmek,hanımlar arası altın günleri,dantel işleri,mağazalarda alışveriş nöbetleri,kuaförde geçen saatler,avm lerde günü bitimek,marka kafeterya ve fast food larda takılmak,yok gerçekten anlayamıyorum hani arada bir gitmem gerektiğinde bakıyorum tüm yüzler asık,o halde niçin oradasınız ? Bir de insanlar üç beş bir masada toplanmış yemek yiyecekler ya ellerinde ipadler veya cep telefonları,yer bildirimleri,instagram hani anında ilan etmeler :) yoksa o anın keyfi çıkmayacak sanki..
İşin ironik yanı,ben oldukça asosyal yaşıyor sayılırım,saatlerce kitap okuyorum, hala öğreniyorum diye madalya verilmeyecek belki ancak kendi içsel yolculuğum başladığından beri kendimi daha bir bulma yolu hala öğreneceklerimin bir kısmı kitaplarda ve laf aramızda Tibet'e filan gidecek param henüz olmadığı için yazmak ve okumak sokaklarda ara sıra geçirdiğim zamanlar becerebildiğim kadar meditasyon bana yaşadığımı hissettiren şeyler..şimdi uykum geldi ya aklımda yazmayı hedeflediğim bir dolu konu var ve bir çoğu uçup gidecek..Uykumda bir cihaz olaydı içsel konuşmalarımı kayda alan inanın basılmış olsa best seller olurdu eminim.. :)
Hayatımın mucizelerini düşlemek istiyorum bu gece..Rabbimin beni kolladığı anlar ve dünyamı ters yüz eden üzüntüler,hayal kırıklıkları ile başa çıkabilmemdeki desteği için..
Bugün bir hanımla rastlaştım parkta, eşinden ayrılmış detay anlatmasına izin vermedim.27 senem heba oldu modunda..Sahi mi dedim inanın sizden başka bu tür üzücü olaylar yaşayan yok yazık size..insanların artık üzücü olaylar yerine hayatın gğzelliklerine odaklanmalarını diliyorum ve en azından benim yanımda bu tarz konuşmalar yapacaklarsa ve ben ışık tutacaksam öyle insan sevgisi filan yalan arkadaşlar hayat menfaat :) Gerçekten yardım istiyor olduğunu hissetmeliyim,ne yazık ki bu hanım henüz kendi gerçeği ile yüzleşmek yerine,çevreye ne kadar bahtsız olduğunu anlatarak derdinin büyüklüğünü kanıtlama çabasında ancak beden dili aslında ohh çok şükür bitti diyor diyor da kendisi bunu deme yürekliliğinde değil ve insanlar vah vah dediğinde mesut oluyor bu kısmı algılayınca bazen acımasız olmak kişilerin kendilerine gelebilmesi için gerekli..Aynını bana da yapmışlardı ve ne anlayışsız insanlar niye acımı anlamıyorlar diye kızmıştım meğer kazın ayağı hakikaten kendine dürüst davranmaktaymış.
Arkadaşlar içinizden gerçekten gelmeyen bir şeyi lütfen yapmak zorunda hissetmeyin ve hayır demesini lütfen öğrenin.
Peki hayır diyen olmak itici geliyor ise o halde daha olumlu yaklaşıp bunu düşüneceğim,cevabımı bir müddet sonra vereceğim gibi ifadeler bakın dikkat edin ısrarı doğursun istemiyorsanız beden diliniz ve ses tonunuzla söylediğinizi destekleyin.
İnsanlar yine de anlamak isteyeceklerinde ısrarcı olduklarında bir mazeret bulup o mekandan uzaklaşabilirsiniz.
böyle ahkam keser gibi yazmak kolay da gel bak bu durumda bunu yap diyebilirsiniz,dinlediğinizi,okuduğunuzu anlamak ayrı uygular hale gelmek ayrı bir haldir.
kendinize zaman tanıyın. Mesela ben ilk nefes çalışmalarına başlamam ve bundan keyf alır hale gelmem arasında 1 sene geçmişti :)
Aşkınız sizi sevmiyor mu ? peşini kovalamayın..Hani sevdiğinizi özgür bırakın dönerse sizindir dönmezse hiç sizin olmamıştır..tabii içimizde bir ben var ki bütün kabahat onun :) dürtüyor,hakarete uğramış hissediyor..aslında ortada bişi yok siz zaten gerçeğin farkındasınız ama hemen olsun diye tepinen bir şımarık lolipop için ağlayan var ki susması için terbiye şart :)
tanıdığım tanımadığım hepinizi seviyorum <3 önce kendimi elbet :)
An bu an...Yarın aynı hisleri taşıma zorunluluğum yok aynı fikirleri savunmam da gerekmiyor.Gelişmek eskinin yanına bazen yeniyi eklemek bazen tamamen değiştirmek demektir..An bu an.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder